مقاله نخست

مظلومیت مسیح و مسیحیت در پیکره تـــاریخ 

                                       
      

« زمانی فـرا خواهـد رسید، کـه هـر کـه شمـا را بکشد، گمان خواهــد برد که خدا را خــدمت کرده است».(یوحنا                                                                          (2:16                                                                                                   

  آری اینگونه است که خود را مؤمن نشان می دهند و عشاق واقعی خداوند را از تیغ می گذرانند! براستی این اصل بر کدامین منطق استوار است که ما از آن بی خبـریم؟                                                               در تاریخ هنگامی که نظر بدقت می افکنیم، بزیبایی درمیابیم که مسیحیت، این آیین رستگاری و نجات، تا چه اندازه تحت مظلومیت و فشار از سوی ددمنشان و گرگخویان متدین نما قرار داشته و دارد. هنگامیکه بر مرگ مظلومانه مسیح بر روی صلیب ــ که براستی از روی نجات بشر وی براین کره خاکی نزول نمود و تمام تلاش و زمان خود را صرف این راه کرد ــ مینگریم خود نشانی است در خور توجه که مظلومیت، و نــه نمایش آن، بلکه به کمال واقعی، در پیکره آن هویدا و آشکار است. شهدای شهیــر صدر دوران، و آزار و جفاهایی که در آن زمان بر مسیحیان روا داشته می شد، نیز گواه دیگری است بر این مدعا. حال که از آن زمان تاکنون قریب به دو هزار سال می گذرد، همان شرایط برای مسیحیان و ایمانداران خــداوندمان وجود دارد.                             

 « غیر مسلمانان را نمی توان انسان نامید، زیرا آنان حیواناتی هستند که بر روی کره زمین می چرخند و فساد می آفرینند». این جمله قبیح که از زبان یک سیاستمدار(آیت الله احمد جنتی رییس شورای مقتدر نگهبان) که چرخه نظام حکومتی میهنمان در دستان اوست، حکایت از چه نوع منطقی در قرن معاصر دارد؟ حال این پرسش مطرح است که آیا براستی رهپویان خداوند هستی بخش، حیــوانند؟ آیا کسانیکه از نجات بخش راستین خود تبعیت و تمام اوقات خود را صرف نجات دیگر انسانها می نمایند، حیــــوانند؟                                                                                                             

براستی سخن فوق و این دسته از سخنان، ریشه ای عمیق در فرهنگ دینی آنان دارد که ما با آنها بیگانه نیستیم. بطوریکه غیر مسلمان را بیش از ده قرن است که نجس می پندارند و قلمداد می نمایند.                                                                                                                  

 حال بیاندیشیم، بواقع نه بظاهر، عمیق و نه ساده، و از پس آن گذر با بی اعتنایی ننماییم.                

 پس از سال 1357 ما شاهد از دست دادن اندیشمندانی در ایران بوده ایم، که  دست نایافتنی هستند.  در این راستا میتوان به قتل ناجوانمردانه و فجیع شادروان اسقف هایک هوسپیان مهر که با ضربات کارد به شهادت رسید و نیز دو تن از کشیشان بنامهای برادران زنده یاد، طاطه وس میکائیلیان و مهدی دیباج اشاره کرد. البته به رویدادهایی نظیر این وقایع می توان در خصوص روان شادان حسین سودمند، فرزند اسقف دهقانی تفتی و محمد باقر(روانبخش) یوسفی  اشاره نمود.                                                                                                                                                                                     

آخرین موردی که در خبرهای اخیر در اواخر سال 2005 میلادی دیده و شنیده شد، قتل ناجوانمردانه دیگری بود که در خصوص کشیش روانشاد قربان دردی تورانی حادث گردید که در مقابل منزل شخصی وی درشهر گنبد کاووس در شمال ایران با ضربات چاقو به شهادت رسید. البته اخبار و شواهد، اینگونه حکایت دارند که شمار افراد گمنام کشته شده در زندان های ایران بیش از این تعداد از عزیزان که در موارد فوق ذکر گردید، بوده است. به عنوان مثال می توان برادر ایمانداری را که پس از عزیمت به کشور نروژ به جرگه مسیحیت پیوسته  بود  را برشمرد، که در پی باز گرداندن وی در سال 2004 میلادی به ایران پس از اخذ جواب منفی به درخواست وی در خصوص پناهندگی در آن کشور، در هنگام ورود به داخل خاک ایران، توسط نیروهای امنیتی دستگیر و پس از حدود دو هفته پیکر بی جان وی تسلیم خانواده اش گردید. البته این موضوع توسط شبان وی در آنجا پیگیری، و به سمع و نظر مسئولین ذی صلاح رسانیده شد.                                              دستگیری  دو تن  از  برادران ایماندار، بنامهای علی کابلی و عیسی معتمدی مژده ای نیز در ماه هـای مِی  و آگوست سال جاری رخ داد  که خوشبختانه هر دو از زندان، به  سلامت آزاد گشتند که جا دارد به این جهت شکرگزار بود. و همچنین  در پی  ماجرای دستگیری  80 تن از ایمانداران در سال 2004  میلادی، همه را آزاد نموده جز یک  تن  بنام برادر حمید پورمند،  شبان ایمانداران شهرستان بوشهـر، که وی را  بمدت دو سـال  در حبس نگاهـداشتـه  و تا مـدت چند ماه پس از دستگیری، جز یکبـار تماس  کوتــاه تلفنی، فرصت هیچگونه ملاقات با خانواده و بستگان نزدیکش، به وی داده نشد که همواره آنان در رنجِ نگرانی عزیزدربند بسرمی برده اند.                                                                                                                                                                                                                                                                   

 همچنین به نقل از رسانه های خبری در خصوص هم میهنان ایماندار مسیحی  در ایران، حکایت از تشدید آزار ها و اذیت های نیروهای اطلاعاتی و امنیتی کشور (ساواما) دارد که از زمان روی کار آمدن محمود احمدی نژاد در سمت ریاست دولت  در یکسال گذشته افزایش چشم گیری داشته است. به نوعی که با کنترل و تحت نظر شدیدی که توسط سازمان اطلاعات و امنیت ملی ایران (ساواما) بر این دسته از پاکدلان و نیک اندیشان روا میگردد، حتی خواب را نیز از چشمان ایشـان  ربوده اند. به نقل از سایت خبری  Compass Directکه اخبار مسیحیان سراسر جهان را پیگیری و نقل می کند، افراد بیشماری بیان داشته اند که مورد تهدید، دستگیری و بازجویی همراه با  آزار و ضرب وجرح  قرار گرفته و نیز پس از ترخیص، آنان را همواره تحت کنترل  آمد وشد، استراق سمع تلفنی و بازداشت های پیاپی و بیدلیل قرار داده و می دهند. و نیز بدون اخذ یا ارائه هیچگونه مجوز قانونی از دستگاه قضایی، منازل ایشان را مورد تفتیش وبازرسی قرار داده وکتب، اسناد، مدارک و اشیاء ثبت وضبط صوتی و تصویری ازقبیل نوار کاست، فیلم ویدئویی  و سی دی، را ضبط و توقیف کرده و با تهدید و ارعاب، موجبات وحشت دائمی را برایشان فراهم می سازند.          

هنگام بازجویی در پی دستگیری، به ایشان گفته می شود که اگر مسیحیت را انکار نموده و علیه آن سخن بر زبان رانید، از مجازات شما صرف نظر شده و یا در آن تخفیف قائل خواهند شد. و نیز آنان را وادار ساخته تا علیه دیگر ایمانداران شهادت دهند.                                   در زندان ها نیز، به آنها گفته میشود که در خارج از مزرهای ایران کســی صدای شما را نمی شنود.                                                                                                                                                                             

و باز نیز بنقل ازهمین منبع موثق خبری و بنا به گزارشی که اخیراًً در یکی از شبکه های تلویزیـونی ایـــالات متحده امریکا Democracy Now در پی مصــاحبه ای که از اکبر گنجــی ــ زندانی مبارز سیاسی که چندی پیش، پس از شکستن اعتصاب غذا از زندان آزاد گردیده ــ بعمل آمده است، از قول وی چنین بیان می دارد که افراد بیشماری بدلیل مبارزه سیاسی و تغییر مذهب در زندان های ایران بسر می برند که نامشان در هیچیک از منابع یافت نمی شود و حتی از حقوق اولیه و مسلم یک زندانی اعم از: کتاب، روزنامه و یا تماس تلفنی محروم بوده و خانواده های بسیاری از آنان از وضعیتشان باخبر و مطلع نیستند. و نیزهیچیک از اصول بنیادین مندرج در قوانین حقوقی سازمان ملل و حقوق بشر در خصوص زندانیان در بند در زندانهای ایران، به اجرا گذاشته نمی شود. و نیز در برخی از موارد بجهت آزار و فشار روانی گاهاً در ازای پیگیری بستگان، ازاحوال زندانیان گفته می شود که وی مرده و در مکانی نامعین به خاک سپرده شده است.                          به گزارش منبع مذکور در خصوص آزار ایمانداران می توان به این مطلب پرداخت، که شخص ایمانداری در یک مصاحبه، به این نکته اشاره می کند که پس از ترخیص از بازداشت مرا از کار برکنار ساخته و به من گفته شد که ما شما را از کار اخراج می سازیم و بهترین راه برای شما آن است که خاک ایران را ترک کنید. همچنین گزارش گردیده که رییس جمهور در یک سخنرانی در جمع کثیری از مقامات کشوری اعم از استانداران و فرمانداران استان ها و شهرستان ها، به این نکته اشاره می کند که باید به قلع و قمح جوانه های مسیحیت پرداخت. و نیز با بیانی دلنشین تر چنین اضافه و تصریح می دارد: من مسیحیت را در ایــران متوقف خواهم نمود.                                                                                                                                            

اگرچه رژیم حاکم  بر ایران دست بچنین اقداماتی زده و می زند، و موارد مزبور تنها ذکر اندک مقداری است از جمیع جفاهایی که بر ایمانداران روا داشته و می شود، اما باید خاطرنشان ساخت که علیرغم این اقدامات، ما ایمانداران در قوت ایمان، اتحاد و یکدلی، با پویش راه نجات بخش عیسای مسیح خداوند، و سلاح کتاب مقدس و دعا در نام مسیح، پایدار و پیروزیم و اگرچه از خاک وطن بیرونمان سازند، اما مفتخریم که با ایمان به عیسای مسیح، ملکوت جاودانه پدر، سرا و منزلگه اخروی ما خواهد بود. و نیز مطابق فرمایش گرانقدرش در هنگام ترک دیار، خانه و کاشانه خود، حتی خاک را از کفشان و جامگان خود تکانده و می زداییم.  باشد که روزی شاهد نزول پر جلالش در سرزمین ایلام بوده و با بنا نهادن تخت باشکوهش، ما نیز به وطن مراجعت کـــرده و وی  را خــدمت و یکدیــگر را محبــت نماییــم.                                                                                                                                                                                                                                                                                            

 آمیــــن 

حامد رئوفی

  Writen by Hamed Raoufi

on the base of Compass Direct Newswww.compassdirect.org 

   KORT SAMMENDRAG 

KRISTNE OG KRISTENDOM UNDER LIDELSE GJENNOM HISTORIE! 

’’ De skal utstøte dere av synagogen. Ja, det kommer en tid da enhver som slår dere i hjel, skal tro at han utfører en tjeneste for Gud.’’ (Johannes 16:2) 

Ser vi oss tilbake fra da kristendom ble født, har den vært utsatt for både undertrykking og press fra flere hold. Martyrene gjennom historie er et bevis på dette. Fortsatt er det samme vilkår for dem etter 2000 år! 

Mange pastorer/prester og en biskop er blitt myrdet siden 1995. i tillegg til mange konverterte fra islam til kristendom! Det siste drapet på pastor Ghorban Dordi Tourani skjedde i 2005 (etter en tale fra presidenten Mahmood Ahmadi Nejad som sa til flikemenn at han stanser kristendom i Iran). Etter den tale, er presset økt over konverterte i form av press vold, fanger skad og mord. Ikke lenge siden, sa en iransk politiker (Ayatollah Ahmad Jannati) som er vokterråder over stortinget at: ikke muslimer ligner på uforstandige dyr som ferdes på jordkloden for å synde! Slike religiøse politikere regjerer landet vårt, Iran. Slike utsagn har vi hørt stadig og dette har dype røtter i den islamske kulturen. Bl.a. er det en enighet blant iranske muslimske ledere at kristne er urene folk og når de også fanges og drepes, gjøres dette med god samvittighet siden dette er en velgjerning. 

Det er også blitt opplyst fra innsatte i iranske fengsler, at de kan settes fri og få reduksjon i sin dom, dersom de nekter kristen troen.   

 Hamed Raoufi